Er is echter een institutie dat de dans lijkt te ontspringen: het gemeentehuis. Omdat de Fransen van gemeentelijke herindeling niet veel wilden weten heeft ieder dorp zijn mairie. Zelfs een gehucht van nog geen vijftig zielen heeft een burgemeester, een gemeenteraad plus de huisvesting van het bestuurlijke apparaat.
De ironie wil dat er een hausse lijkt te zijn onstaan in renovaties van gemeentehuizen. Er is niet te ontkomen aan de moderne tijd! Zo is in Saint-Laurent de mairie verhuisd naar een nabijgelegen pand om samen te smelten met de Post, die op sterven na dood was. En hoe is dat aangepakt? Juist ja, modern! En dat betekent kunststof kozijnen en deuren in een heftige kleur, het interieur strak en glad zonder enige sfeer. Toegegeven, het zal efficiënter werken maar waar is de oude sfeer met de piepende deuren, de houten bureaus en de kasten gebleven?
In Dombras is het gemeentehuis van een armetierige ruimte zonder enige vorm van comfort verplaatst naar het château aan de overkant. Zo werd gelukkig een oud, vervallen gebouw met een karakteristieke uitstraling behouden voor het dorp.
En onlangs is in het naburige Grand-Failly met veel fanfare het gemeentehuis geopend. Het lijkt wel of zelfs de kleinste plaatsjes niet ontkomen aan de wens van de bestuurders om iets van grandeur achter te laten, ook al kunnen ze niet tippen aan de megalomane projecten van presidenten als Mitterrand en Pompidou. Gelukkig maar!