27-12-2008

Bonne année !

Voor deze aquarel heb ik eerlijk gezegd gebruik gemaakt van een zomerse foto, volop groen en de bomen helemaal in blad. Maar met wat handige « tips and tricks » van de Ruif-collega's is het een aardig winters tafereeltje geworden.

Alle vrienden, Meusiens d'adoption, en bezoekers van de webstek een voorspoedig, creatief en bovenal gezond 2009 gewenst.

30-11-2008

Oefening baart kunst

In het bericht « Schitterend najaar! » van september staat een foto van een moestuin die ligt te pronken in de felle najaarszon. Ik stelde mij toen de vraag of ik dit als onderwerp voor een schilderij zou kunnen gebruiken en of er iets van terecht zou komen...

Welnu, ik ben aan de slag gegaan met aquarelverf en aquarelpotlood - materialen die ik graag combineer om lekker vrij te kunnen werken - maar het wilde niet echt vlotten. Te ambitieus misschien? Het lukte mij niet om er een goed geheel van te maken. Individuele onderdelen zoals de groenten en bomen gingen goed maar de flamboyante paarse aster - eigenlijk de belangrijkste eyecatcher - vormde een struikelblok.

Uiteindelijk heb ik het opnieuw geprobeerd met een klein formaat aquarelblokje en een watervaste dunne viltschrijver. Nu kwam de vaart er wel goed in en was het resultaat navenant! Of niet soms?

11-11-2008

Wapenstilstand

Vandaag is het negentig jaar geleden dat er een eind kwam aan de eerste wereldoorlog, in Frankrijk vaak « la grande guerre » genoemd. Dat lijkt lang geleden, maar pas eerder dit jaar is de langst levende Franse soldaat overleden.

Onder de huidige bevolking zijn er nog weinigen die deze oorlog hebben meegemaakt, maar onze bejaarde buren in Dombras - de gezusters Georgette en Alice en ook monsieur Laurant - vertelden ons nog hun herinneringen uit die tijd. De strijd op de slagvelden bij Verdun die ze uit de verte konden horen en zien, de bezetting en de vernielingen, de slachtoffers en de gedwongen verhuizing naar veiliger oorden elders in Frankrijk, ver van huis.

Een officier uit de Meuse heeft in zijn dagboek een kort relaas geschetst van de gebeurtenissen in het noorden van het departement.

Vandaag de dag is er nog veel dat herinnert aan de gruwelen van die eerste « moderne » oorlog. Naast de monumenten en begraafplaatsen, de nimmer herbouwde verwoeste dorpen « morts pour la France », de unheimliche sfeer in de bossen bij Verdun, de vage resten van het woord « Feldlazarett » geschilderd op een staldeur in Merles.

Toch is de herinnering de enige manier om ons er op te wijzen hoe onmenselijk en zinloos oorlogen zijn. Maar of we er lering uit trekken? Per slot van rekening werd aan het einde van de eerste wereldoorlog geen vrede gesloten maar een wapenstilstand. De wapens werden slechts neergelegd, om ze jaren later weer op te pakken...

23-09-2008

Oude stenen en spullen

Tijdens het jaarlijkse monumentenweekend in september hadden we het geluk om een van de meest bijzondere geclasseerde huizen van Marville te mogen bezoeken, het Maison refuge de l'abbaye d'Orval, dat twee eeuwen dienst deed als vluchtplaats voor de monniken van Orval in tijden van rampspoed. De eigenaar was zo vriendelijk ons een privérondleiding te geven, met alle bijzonderheden over de geschiedenis van het laat middeleeuwse pand, van de werkzaamheden die hij had uitgevoerd sinds de aankoop in 1995, en van het interieur.

Een van de meest curieuze details was de zogeheten « accroupi de Marville », een beeldhouwwerk van een gehurkte figuur die zijn achterwerk toont, en dat zich nota bene in de keuken bevindt! Een uitermate merkwaardige afbeelding die je niet in een dergelijk pand zou verwachten! De eigenaar wist te vertellen dat er meer van deze figuren bestaan in religieuze gebouwen en dat het de bedoeling was om de duivel te laten zien dat ze niet bang voor hem waren. De monniken hadden dus letterlijk « schijt aan de duivel ».

Een ander bijzonder gebouwtje dat we bezochten was de « lavoir de la Baurette », een wasplaats uit de 19de eeuw geschonken door de familie Kohn aan de vereniging « Marville Terre Commune » die heeft gezorgd voor een grondige restauratie. Het vernuftige van deze wasplaats is dat alle wasbekkens voortdurend schoon water krijgen aangevoerd, en dat het vuile water separaat wordt afgevoerd. De laatste jaren is er hernieuwde belangstelling voor het behoud van deze gebouwtjes die een belangrijke rol vervulden in de dorpen.

Het bezoek aan de kerk van Mont-devant-Sassey stond al jaren hoog op ons verlanglijstje want het gebouw is zelden open voor bezichtiging. De duizendjarige kerk is buitengewoon mooi gelegen, op een klein plateau boven het dorp en met een schitterend uitzicht. Ons wachten werd beloond want uiteindelijk verscheen er een oude baas met een grote sleutel: de burgemeester van Mont die met verve de rondleidingen verzorgt. De website van de kerk geeft een goede indruk van de cultuurhistorische rijkdom van dit romaanse/vroeggotischegebouw, waarvan het interieur schittert door puurheid en eenvoud. De sereniteit van de crypte met de mooie zuilen is werkelijk subliem!

Op zondag werd de tweede editie van de rommelmarkt gehouden in Saint-Laurent. Vooral de bewoners van het dorp waren goed vertegenwoordigd met hun kramen. Ondanks de koude wind was het een gezellige drukte. Natuurlijk vonden we nog een paar leuke dingen want je kan niet met lege handen thuiskomen. De topper was wel een zelfgemaakte ijzeren driepoot om een bloempot in te zetten voor de fabelachtige prijs van 20 eurocent! Dan kan je dag niet meer stuk...

22-09-2008

Schitterend najaar!

Ligt deze moestuin er niet schitterend bij in het mooie septemberlicht? De opzet van de tuin is traditioneel Frans, dat wil zeggen groenten en bloemen door elkaar. De bloemen staan er niet zozeer voor het mooi, maar omdat ze nuttig zijn. Voor de vaas, als insectenverjager (afrikaantjes), of natuurlijk voor op het kerkhof.

De grote blikvanger is de herfstaster die niet alleen heel hoog is, maar ook zo intens paars. Een prachtig beeld voor een schilderij maar of dat lukken gaat?

In deze tijd van het jaar worden ook de aardappelen geoogst, « les patates ». Als leverancier van verse groenten en fruit - en bij overvloed van conserven - is de groentetuin van groot belang. Daarom geeft de regionale krant veel aandacht aan de grootste zonnebloem, pompoen, enzovoort. Bij de aardappels werden in het noorden van de Meuse exemplaren van meer dan 1 kg gerapporteerd! Overigens beschouwen de Fransen de aardappel als een groente. De pieper heeft dan ook geen aparte status zoals in het traditionele Nederlandse trio « aardappelen - groente - vlees ».