De vraag of ik verslaafd ben aan internet - dus lijd aan « webomanie » - of niet doet er in wezen niet toe. Feit is dat het ook in je tweede huis handig is om aangesloten te zijn op internet. Simpelweg om te kunnen communiceren via e-mail - mijn favoriete communicatiemiddel want ik ben niet zo dol op telefoneren - en informatie te zoeken. Het installeren van internet bleek helaas niet zo eenvoudig, maar na verschillende telefoontjes met Orange, bezoeken aan winkels in de wijde omtrek, uren prutsen aan het bureau, en links en rechts informeren is er dan sinds gisteren eindelijk internettoegang. Dankzij de interventie van Viviane in Marville die een mannetje kende die... Uiteindelijk bleek dat Orange een bepaalde code niet had opgegeven waardoor de verbinding niet tot stand kwam.
Om allerlei duistere technische redenen is het een lage-snelheid-verbinding, oftewel plattelandsinternet. Dit vraagt wel enig geduld want het duurt even voordat een pagina is geladen en twee vensters tegelijk open hebben staan is niet mogelijk. Telefoneren tijdens het internetten trouwens ook niet. Goed genoeg om te kunnen mailen en te surfen, maar niet om online te werken want dat kan de verbinding niet aan. Hoeft ook niet op het moment.