Het noorden van de Meuse - en met name de Woëvre - is een zeer waterrijk gebied dat wordt doorsneden door talloze riviertjes en beekjes. De bevolking heeft daar altijd gretig gebruik van gemaakt voor de aanleg van bijvoorbeeld wasplaatsen en vijvers die voor verschillende doeleinden worden benut zoals de drinkwatervoorziening (Etangs du Haut-Fourneau bij Mangiennes). Overvloedige regenval zoals zich de laatste tijd heeft voorgedaan leidt echter ook tot overlast zodat hier en daar zelfs bruggen en wegen moeten worden afgesloten.In het kleine dorp Delut doet zich een spectaculair hydrogeologisch fenomeen voor dat «les bouillons de Delut» wordt genoemd. Het water spuit dan als een geyser uit de grond en zet met name het gebied rond de kerk helemaal blank. Dit komt doordat het dorp op een zogeheten karstplateau ligt, een geologische laag van kalksteen. Door spleten dringt er water in de kalksteen waardoor deze deels wordt opgelost en er kuilen (dolinen) en schachten (orgelpijpen) ontstaan. Uit onderzoek is gebleken dat deze onderaards verbonden zijn met elkaar en dat er zelfs verbindingen zijn tussen de rivieren Othain, Loison, en Thinte.
Wie dit wil zien moet snel zijn want doorgaans duren de bouillons niet lang.